#OpowieśćzDuszą – mocno i głeboko dotyka …

Pewnego dnia młody chłopak stanął w centrum małego miasteczka i ogłosił wszem i wobec, że ma najpiękniejsze serce w całym regionie. Zgromadził się wokół niego tłum ludzi i wszyscy podziwiali jego serce, potwierdzając, że w rzeczywistości jest idealne, bez żadnych blizn i ran. Byli również zgodni co do tego, że jest to najpiękniejsze serce, jakie kiedykolwiek widzieli.

Wyjątek stanowił pewien staruszek, który podszedł do młodzieńca i zawołał.

  • Nie możesz nawet śnić o sercu tak pięknym jak moje!

Usłyszawszy jego słowa tłum bardzo się zdziwił. Chociaż serce staruszka biło z wigorem, jednak było pokryte bliznami.

Gdzieniegdzie nawet brakowało kawałeczków. które zostały zastapione przez inne, tworząc nierówna mozaikę.Co więcej, w niektórych miejscach rany były całkiem spore, a ich brzegi postrzępione.

Ludzie z wielkim zakłopotaniem zastanawiali się:

” Jak ten stary człowiek może mówić, że jego serce jest najpiękniejsze ? ”

Młodzieniec spojrzał na serce staruszka oraz jego pozbawiona wdzięku sylwetkę i zaczął się śmiać.

  • Chyba żartujesz! Porównaj Twoje serce z moim … Może jest idealne – powiedział – Natomiast twoje to skupisko blizn i cierpienia.
  • To prawda, twoje serce wyglada idealnie, ale ja nigdy bym się z tobą nie związał – mówi staruszek –  Spójrz, każda blizna symbolizuje jedną osobę, której dałem całą swoją miłość. Wyrwałem sobie kawałki serca, aby dać je tym , których kochałem. Wiele osób podarowało mi również swoje cząstki serca, które umieszczałem tam, gdzie zostawała pusta przestrzeń. Jako, że cząstki nie były równej wielkości, krawędzie są nie regularne. Cieszy mnie to, bowiem przypomina mi o miłości, jaka dzieliliśmy. Były momenty kiedy ofiarowałem komuś część swojego serca, lecz nie otrzymałem nic w zamian. Tam zostały dziury.

Młodzieniec i zebrany tłum słuchali ze wzruszeniem. staruszek mówił dalej :

  • Miłość jest ryzykowna. pomimo złamanego serca te rany, które wciąż są otwarte, przypominają mi, że nadal te osoby kocham i wciąż mam nadzieję, że być może pewnego dnia wrócą i wypełnią tą pustkę w moim sercu. czy teraz rozumiesz, co to znaczy mieć piękne serce ?

Chłopak nic nie odpowiedział, łzy napłynęły mu do oczu.

Zbliżył się do staruszka, oderwał cząstkę swojego młodego, nieskazitelnego serca i podał mu ją. Stary człowiek umieścił ją w swoim starym i niedoskonałym sercu, a potem też oderwał od niego kawałek, którym przykrył otwarta ranę w sercu młodzieńca. 

Cząstki wpasowały się, ale nie idealnie, gdyż nie były identyczne i widać było nie równe brzegi.

Chłopak spojrzał na swoje serce, które nie było juz idealne , ale poczuł się znacznie lepiej, gdyż miłość staruszka krążyła teraz w jego wnętrzu.

————————————

I ty czytelniku przyjmij cząstkę mego serca …

Żródło – Autor nieznany. Zebrał i spisał Rosario Gomez Alfonso